ฝึกซ้อม จนชำนาญ

กราบนมัสการครับ มีคำถามว่า
เวลาฝึกจิต .. ดูจิตในห้องรู้สึกทำได้ แต่เวลาทำงานจริงในห้อง ICU
มีกระแสเวทนาคนไข้
และทุกอย่างเร็วมากๆ
.. ตั้งจิตไม่ค่อยได้
พระอาจารย์มีคำแนะนำอย่างไรครับ

----------------------

เหมือนจะช่วยคนจมน้ำ
เรากระโจนเข้าไปช่วย
​คนจมน้ำก็ตะกาย​ กด​คนช่วย​ลงไป
.. ด้วยความกลัว
คนช่วยอาจจะจมไปด้วย
เราไปช่วยคนไข้ให้พ้นความเจ็บ
กระแสแห่งความเจ็บปวด
ความชุลมุนจากความเป็นความตาย
​ก็กระโจนเข้ามาหา

เวลาช่วยคนจมน้ำ .. เราอ้อมไปด้านหลัง
แล้วล็อคที่คอ หน้าเขาก็เงยเหนือน้ำ​
ค่อยๆ ลากพามา
คนช่วยก็ปลอดภัย คนที่จมอยู่ก็ปลอดภัย

ทุกคนดูแลจิตตนเองได้พอสมควรแล้ว
เราต้องเจริญเมตตา เป็นเกราะคุ้มภัยด้วย

ตั้งหลักแผ่เมตตาที่จิตภายใน​
เบาๆ นุ่มนวล​ สบายๆ
ให้คนไข้ทุกคนมีความสุข

ส่งความปรารถนาดี​ ให้ผู้มาช่วยเหลือ
ญาติพี่น้องผู้มาเยี่ยมไข้
ผิดพลาดล่วงเกินกันไป​ อโหสิต่อกัน

แผ่เมตตาอันปราศจากภัยเวร
ออกไปในที่ทำงาน ​ในโรงพยาบาล
​ที่บ้าน ที่อาศัย ​ในประเทศ​

และแผ่เมตตา​อโหสิให้ตนเอง .. ​
ในการทำดี แต่มีการผิดพลาด

ทำก่อนจะเข้าพื้นที่
ซ้อมในภาวะธรรมดาให้ชำนาญ
เมื่อลงในพื้นที่ภาวะฉุกเฉิน​จะได้ชำนาญ

ผู้มาช่วยเหลือคนไข้ทุกคน
ก็ไม่จมไปในความทุกข์ ปลอดภัย มีความสุข

---------